Dongeng Bahasa Jawa Pak Tani Lan Kancil

Dongeng Bahasa Jawa - Seiring dengan perkembangan teknologi, kegiatan mendongeng untuk anak banyak ditinggalkan orang tua. Padahal membaca cerita dongeng anak sebelum tidur seperti yang akan kami bahas di sini memiliki banyak manfaat.Di antaranya, kegiatan ini bisa mendekatkan hubungan antara orang tua dan buah hati. Anak jadi merasa diperhatikan dan memiliki waktu khusus yang dicurahkan untuknya.
Dari segi kognitif, kosa kata dan kemampuan berimajinasi anak akan meningkat. Anda pun bisa melatih daya ingat anak dengan menanyakan inti dari kisah yang Anda bacakan sebelumnya.Lewat buku cerita dongeng anak sebelum tidur bergambar, Anda juga dapat mengenalkan konsep warna dan bentuk. Yang tak kalah penting, Anda pun bisa menanamkan pesan moral yang penting untuk dimilikinya kelak.

Blog ini berisi Cerita Dengan Bahasa Jawa | Cerita Rakyat Nusantara Bahasa Jawa | Kumpulan Dongeng Anak Anak Bahasa Jawa| Dongeng Sebelum Tidur | Cerita Anak Anak Bergambar | Cerita Legenda Dongeng Fabel Binatang | Cerita Dongeng Pendek Bahasa Jawa | Kumpulan Cerita Rakyat Pendek Dongeng Rakyat Cerita Dongeng Anak | Dongeng Bahasa Jawa | Cerita Rakyat Bahasa Jawa | Cerita Legenda Bahasa Jawa | Pawarta Bahasa Jawa | Artikel Bahasa Jawa

Kalau bingung memilih kisah yang ingin dibacakan, di sini sudah kami sediakan Banyak cerita dongeng anak sebelum tidur yang menarik dan edukatif. Ada dongeng anak dari berbagai penjuru dunia, ada juga yang berasal dari dalam negeri. Selengkapnya bisa langsung Anda simak di bawah ini.




BERIKUT CERITANYA





 Ing salah sijining deso kang subur lan makmur wargane poro petani sami nandur pari, jagung lan sayuran. Pak Tono salah sijine petani kang temen nandur ketimun. Timune sae-sae lan seger. Saben dino ditilik’i lan disirami supoyo subur. Dumadakan ono kewan kancil kang ngrusak tandurane, timune podo dipangan kancil. Esok-esok Pak Tono menyang sawah nilik’i tandurane. Pak Tono kaget.



“Lha... Kok podo rusak kabeh tanduranku. Sopo yo sing ngrusak tanduranku?”. Karo nesu-nesu.



Terus Pak Tono mikir gawe coro supoyo biso nemokke sopo sing ngrusak tandurane.



Pak Tono banjur gawe wong-wongan ning sawah kang dilumuri getah karet supoyo biso nangkep sing ngrusak tandurane.



Liyo dino, kewan kancil moro maneh ning sawah mangan timun karo nyedak marang wong-wongan sawah. Tanpo sadar, sikile dipancal-pancalake marang wong-wongan sawah terus sikile kanthil.



“Waduuh... Sikilku kanthil, piye iki ora biso ucul soko wong-wongan iki”.



Kancil ora sadar Pak Tono teko.
“Lho.. Kowe tho Cil sing ngrusak tanduranku”.
Kancil terus wedhi.
“Ayo tak gowo mulih marang omahku”.
“Ampun Pak, ampun... Kulo salah, kulo nyuwun pangapunten”. Kancil karo nangis.
“Oo.. Yen ngono tak ampuni Cil, tapi sesuk ojo mbok baleni maneh. Yo wes saiki kowe njogo timunku ning sawah yo. Sesuk yen wayah panen, kowe tak wenehi timune”.
“Nggih Pak Tono”, Kancil njawab kanthi alus.
Pak Tono lan kancil wiwit dino iku kerjo bareng ngrumati tanduran timun ning sawah.
Nalikane panen, Pak Tono ora lali menehi timun kanggo kancil.
“Kancil,  iki bagianmu amergo kowe gelem ngewangi aku njogo sawah”.
“Matur nuwun Pak Tono”
“Iyo,, sesuk-sesuk aku ewangi maneh yo!”.
“Nggih pak”, ujar kancil.
Sakwise, kancil banjur mlebu ono njero alas kanthi ati bungah.

Cerito iki kanggo ndidik yen prilaku nyolong puniko mboten sae, lan yen salah kudu nyuwun ngapuro. Makhluk ciptaan Allah iku kudu saling tulung-tinulung kalih lumo marang sesami. Matur nuwun.